ፍርሒ ባህልን ዕብለላን መብዛሕትኡ ግዜ ካብቲ ዘይፍለጥ እዩ ዝምንጩ።

ፍርሒ ባህልን ዕብለላን መብዛሕትኡ ግዜ ካብቲ ዘይፍለጥ እዩ ዝምንጩ። ዝተፈላለየ ባህልታት ምስ ዘጋጥመና ንመንነትና ሓደጋ ኮይኑ ክስምዓና ይኽእል እዩ። ክብርታትናን ልምድታትናን ኣነባብራናን ከይጽለል ወይ ከይድምሰስ ንጭነቕ። እዚ ፍርሒ እዚ ብታሪኻዊ ኣብነታት መግዛእትን ጭቆናን ዝዓቢ ኮይኑ፡ ዓብላሊ ባህልታት እምነቶም ኣብ ልዕሊ ካልኦት ብምጽዓን ናብ ክሳራን ስቓይን ዘምርሕ እዩ። ብተወሳኺ፡ ኣብዚ ዓለምለኻዊ ዓለም፡ ቅልጡፍ ዝርገሐ ሓሳባትን ተግባራትን ልዕሊ ዓቕሙ ክስምዓካ ይኽእል እዩ። ፍሉይ ባህላዊ ትረኻታትና ኣብ ቅድሚ ዓብላሊ ዓለማዊ ባህሊ ከይቀልቀል ንሰግእ። እዚ ጭንቀት እዚ፡ ኣብቲ እንፈልጦ ነገር ተጣቢቕና ምስ ከድና፡ ጽልኢ ወጻእተኛታት ወይ ንለውጢ ምቅዋም ከስዕብ ይኽእል። ባህላዊ ብዙሕነት ምሕቋፍ ግን ንህይወትና ከሀብትም ይኽእል እዩ፣ ሓድሽ ኣረኣእያታት ከቕርብን ምርድዳእ ከዕቢን ይኽእል። ኣብ ክንዲ ንዓብላልነት ንፈርሕ፡ ፍልልያትና ኣብ ክንዲ ዘዳኽመና ክሕይለና ከም ዝኽእል ብምግንዛብ፡ ጽባቐ ሓቢርካ ምንባር ከነብዕሎ ይግባእ።