ብሓቂ ክቕጽል ይኽእል ድየ

እንተ ተፋቲሐ እርስዖ። ብዛዕባ’ቲ ሕጋዊ ወረቓቕቲ ጥራይ ኣይኮነን፤ ብዛዕባ’ቲ ብሓባር ዝሃነጽናዮ ዝኽርታት’ዩ። እቲ ሰሓቕ፡ እቲ ምሸት ምሸት ዝግበር ዘረባ፡ እቲ ዝተኻፈልናዮ ሕልሚ። ደሓር ግን፡ ክብደት ቂምታ፡ እቲ ንመትሓዚና ዝቐንጠጠ ሞጎተ ኣሎ። ንነብሰይ ኣብ ሕቶ ምልክት ከእትዋ ይረኽባ፡ ብሓቂ ክቕጽል ይኽእል ድየ? ፍትሕ መወዳእታ ጥራይ ኣይኮነን፤ ለውጢ’ዩ። ንመጻኢ ንምሕቋፍ ዝሓለፈ ክገድፎ ኣለኒ። ንኣሽቱ ነገራት ክናፍቖም’የ፡ ግን ከኣ ናጽነት’ውን እብህግ’የ። መሪር ጥዑም ጉዕዞ’ዩ- ብዘይ ንሳቶም መን ምዃነይ ንምፍላጥ ነቲ ኣረጊት ቆርበት ምፍሳስ። ዘፍርሕ’ኳ እንተኾነ፡ ሓጐስ ዳግማይ ንኽረኽቦ፡ ንፍቕሪ ብናተይ ቃላት ዳግማይ ንኽገልጾ’ውን ዕድል’ዩ። ስለዚ፡ እንተ ተፋቲሐ፡ እርስዕ እየ። ግን ይመሃር፡ ይዓቢ፡ ኣብ መወዳእታ ድማ፡ ህይወተይ ይመልስ።